فاطمه (س) از مصاديق واقعى آيات قرآن‏

قرآن عينى و قرآن حقيقى را فقط بايد در وجود انسان كامل ببينيد. ما يك مقدار قرآن حفظ هستيم و قارى قرآن هم مى باشيم و چند جور هم قرآن چاپى در خانه هايمان داريم، اما ما قرآن عينى نيستيم. قرآن عينى فقط در وجود انسان كامل قابل مشاهده است؛ يعنى آن انسانى كه از ابتداى ورود به تكليف يا بندگى خدا تا لحظه خروج از دنيا، در ايمان، اخلاق و عمل از نظر قرآن كم نداشت. اين سخن، تعريف قرآن عينى است.

ارزش اين قرآن عينى، براى كسى قابل درك نيست؛ علتش هم اين است كه عقل هاى ما محدود بوده و دنيا هم محدود است. ما اگر بخواهيم چيزى را عظيم تر از اين دنيا ببينيم، اين جا نمى توانيم آن را ببينيم؛ چون اين جا گنجايش آن را ندارد و ما را بايد در يك عالم ديگرى ببرند كه در آن عالم، حقيقت انسان كامل قابل ظهور باشد و بعد به اولين و آخرين انسان ها بگويند، اگر مى خواهى آن انسان كاملى را ببينى كه مصداق عينى قرآن بوده، الان آن براى تو قابل ديدن و قابل تماشاست؛ آن هم نه با چشم سر؛ بلكه با چشم عقلى كه به عين الله وصل است؛ چون اگر آن چشم قلب هم وصل به چشم خدا نباشد، آن انسان كامل هم با كمالاتش براى تو قابل مشاهده و قابل ديدن نخواهد بود.

فاطمه عليها السلام، از مصاديق واقعى آيات قرآن

 حالا ما بايد براى درك اين وجود عينى، به سراغ يك انسان كامل يا به تعبيرى، قرآن عينى و مصداقى برويم. من براى شما چند آيه قرائت مى كنم و بعد طبق خود قرآن و روايات، دنبال مصداق اين آيات مى گردم. خيلى راحت هم اين مصداق قابل پيدا كردن است؛ چرا كه تاريخ اسلام از زمان بعثت پيغمبر تا الان كه ما اين جا نشسته ايم، تقريباً به صورت روشن در اختيار ماست و ما در كلّ امت، يكى از انسان هاى كاملى را كه مى توانيم بگوييم از مصاديق واقعى آيات قرآن است، حضرت فاطمه (س) است. در اين بخش هم قرآن فقط يك مصداق دارد و دو تا مصداق ندارد. شما هيچ دليلى را هم نمى توانيد پيدا كنيد كه در اين بخش خاص، قرآن دو مصداق داشته باشد. در اين بخش، يك انسان كامل، بيش تر وجود ندارد و بقيه انسان ها ما دون اين انسان و زير مجموعه او در كمالات و فضايل هستند و آن، وجود مبارك فاطم زهرا (س) است كه در زنان جهانيان، تنها انسان كاملى كه مصداق آيات قرآن مى باشد، اوست. مريم كبرى (س)، خديجه كبرى (س)، زينب كبرى (س) و هر زنى كه در دايره انسان كامل بودن مى باشد، ما دون ايشان است و او مصداق اتم، اجمع، اكمل، اكتع مجموعه آيات قرآن مجيد در جنس زنان، بوده و دومى و هم وزن ديگرى ندارد.

اين مطالبى كه مى گويم، دليل قرآنى همراه آنان است، نه اين كه به عنوان يك روحانى شيعه، براى مستمع شيعه، عظمتى را بسازم و القا بكنم. عظمت سازى بدون دليل قرآنى و روايتى، كار نادرستى است. لطف مسأله، اين است كه ما از چهارچوب قرآن و روايات براى معرفى اين عزيزان بيرون نرفته و از خودمان چيزى را نسازيم؛ چون اگر از چهارچوب قرآن و روايات، آن ها را به كنار ببريم، يا درباره آن ها دچار افراط مى شويم يا دچار تفريط؛ چنان كه آن هايى كه دچار تفريط شدند، صديقه طاهره را تا جايى پايين آورده اند كه در حقّ او فقط مى گويند حضرت زهرا (س) زنى بزرگوار، همسرِ على بن ابى طالب و انسانى پاك است و قابل اين است كه الگو باشد. اين ها در جاده تفريطند، و آن هايى كه مقام سازى مى كنند، آن هم مقام الوهيت و ربوبيت براى آن حضرت، آنان نيز در جاده افراطند؛ چرا كه قرآن مى گويد: (لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ.) «1»: هيچ چيزى در اين عالم، در هيچ چيزى، مانند خدا نيست. بنا براين، بهترين راه شناخت، آيات قرآن و رواياتند كه نه افراط دارند و نه تفريط. قرآن كلام عدل است؛ قرآن كلام حق است. البته، آياتى كه مصداق اكتع و اكملش اين انسان كامل در جنس زنان است، كم نيست. من براى نمونه چند آيه آن را مى خوانم، شايد هم بعضى از اين آيات براى تان تازگى داشته باشد. فكر نكنيد كه مى خواهم به سراغ آيه تطهير و آيه مباهله و آيات سوره دهر بروم كه اين آيات را صدها بار شنيده ايد. آنها در جاى خودش معلوم و روشن است؛ بلكه بايد درباره اين آيه كه مى گويم و آثارش، دقت كنيد.